dinsdag 13 augustus 2013

De kracht van het geschreven woord

In januari 2012 las ik het blog van Christien (*) over haar fietstocht van Amsterdam naar Rome. De schrijfster vertelde in een zeer prettige stijl over haar ervaringen, en na korte tijd wist ik het zeker: dit wil ik ook!  Nu, anderhalf jaar later, is het zover. Over een paar uur begin ik aan mijn tocht naar Rome. De eerste dag fietst zoon Pablo (14) met me mee, daarna vliegt hij naar zijn moeder in Madrid en fiets ik in mijn eentje verder. Op het einde van de reis, in Rome, hopen we elkaar weer te zien.

Ik volg de route van Hans Reitsma, omdat die - in tegenstelling tot de route van Benjaminse - door Duitsland gaat, dat ik niet of nauwelijks ken. De tocht gaat via Nijmegen en Roermond, langs de Rur en de Rijn, en over de Schwäbische Alb, naar Bregenz bij de Bodensee in Oostenrijk. Daarna komt een behoorlijke klim over de Alpen via de Arlbergpas en de Reschenpas, waarna via Bolzano en Trento omlaag Italië wordt ingereden, tot aan Verona. Vervolgens is het plan om naar Bologna te gaan, waar ik op 8 september het huwelijk van Tonino en Vanna hoop mee te maken. Daarna zoek ik waarschijnlijk aansluiting bij de 'lichte' route van Ravenna via Assisi naar Rome. Pablo komt op 13 september rond 22h in de eeuwige stad aan, dus dan moet ik er koste wat het kost zijn - desnoods neem ik toch een trein ...




Ik heb 32 dagen om de tocht van in totaal ruim 2100 km te rijden. Dat is betrekkelijk veel tijd, want anderen hebben hem in (veel) minder tijd gereden, in drie of zelfs twee weken (ik hoorde dat het record op tien dagen staat). Maar het is ook weinig tijd, want ik ben niet of nauwelijks getraind: de verste afstand die ik de afgelopen jaren heb gefietst was van Amsterdam naar Edam en weer terug (…). Ik zal mezelf dus nog wel tegenkomen op deze fietstocht. Maar de motivatie is 100%, en als ik me niet forceer en een beetje geluk heb, ga ik het misschien toch halen.

Steven Cras

(*) Ik heb het blog van Christien indertijd vele malen gelezen en de tekst daardoor ten dele (onbewust) 'geïnternaliseerd'. Het kan daardoor voorkomen dat er af en toe een Christieniaanse opmerking in mijn tekst opduikt. Indien dat het geval is, komt alle lof haar toe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten