Na een vorstelijk ontbijt aan de rand van een groot weiland, verlaat ik Nederland en rijd Duitsland in. Bij wat vermoedelijk de grens is, staat alleen een charmant huisje: ik neem aan dat het de oude douanepost is. Ik zie geen enkele aanduiding dat ik de grens passeer tussen twee soevereine Staten; misschien is de regelgeving rond Schengen hier wat al te enthousiast geïmplementeerd.
Deze dag fiets ik lange tijd op een zeer fraai, onverhard pas langs de rivier de Rur. Onder de bomen wisselen licht en schaduw elkaar af, af en toe zijn er speelse oprispingen in de rivier, een konijn zit stil langs de weg. Wat een genot om hier te fietsen, c'est le bonheur pur.
Ik rijd opvallend soepel vandaag, en bedenk me dat ik nu bijna een dag voorloop op mijn schema. Ik weet niet waarom ik zo goed rijd, misschien komt het omdat ik sinds het begin van mijn tocht geen druppel alcohol heb aangeraakt. In elk geval komt het tempo me goed van pas, want ik wil in dit vlakke land wat 'krediet' opbouwen, zodat ik dat eventueel in de bergen kan 'inwisselen': ik heb in het geheel geen ervaring met fietsen in de bergen, en maak me eerlijk gezegd een beetje zorgen of ik dat wel aankan.
Aan de andere kant, stel dat het in de Alpen wel goed gaat en ik dit tempo min of meer volhoud, dan kom ik te vroeg in Bologna aan voor de bruiloft van Tonino en Vanna. Zal ik dan een langzaamaan actie gaan doen, of een paar dagen in Bologna de bruiloft afwachten, om daarna weer snel verder te gaan richting Rome? Of zal ik alvast voorbij Bologna fietsen en dan per trein vanuit bijvoorbeeld Florence terugkeren naar Bologna voor de nozze van mijn vriend? Enfin, het is misschien wat prematuur om hierover na te denken, ik ben pas 4 dagen bezig. Wie weet wat ik onderweg nog voor hindernissen tegenkom.
Tussen de maïs- en graanvelden gaat de weg verder naar het zuiden, terwijl de koperen ploert hard op mij inhakt. 35 graden wijst de thermometer aan, dit is serieus. Ik heb genoeg water, maar mijn zonnebril mis ik wel heel erg veel. Ik een dorp koop ik daarom een zonneklepje dat ik voor mijn normale bril kan zetten. Het maakt mij niet moeders mooiste, maar deze tocht is uiteindelijk geen beauty contest.
In hetzelfde dorp probeer ik ook een pre-paid datakaart voor mijn iPad te kopen, maar die is niet beschikbaar. Ook in een volgend dorp (Zülpich) tref ik bot. Het is daardoor niet mogelijk om mijn blog op tijd te verversen, en het bevestigt eens te meer hoe afhankelijk ik ben geworden van het internet. Zou ik het nog wel aankunnen om zonder internet te leven?
Onderweg kom ik weer op vele plaatsen bramen tegen. Ik neem mij voor nooit meer bramen in een winkel te kopen, zelf plukken is veel leuker. Bij één stop zie ik plotseling dat in het weiland ernaast een niet onaantrekkelijke vrouw in bikini ligt te zonnen, door God en alleman verlaten. Dit zou het begin kunnen zijn van een pikante film voor volwassen, en ik vraag mij even af of men in deze stoere Nederlandse fietser een filmacteur ziet. Ik besluit echter dat dat vermoedelijk niet het geval is en rijd dromend verder.
De avond komt langzaam naderbij, en het fietsen wordt daardoor steeds aangenamer. In trance rijd ik verder, genietend van het landschap onder de lage zon. Door koele bossen kom ik in Villiprott, waar de dorpelingen de laatste nieuwtjes uitwisselen in een prettige biergarten. Bij Villip besluit ik dat het welletjes is, en neem intrek in een klein hotel met een eigen biergarten. Daar besluit ik om even te stoppen met mijn alcoholloze tocht - je gaat toch geen cola drinken in een biergarten? - en geniet intens van drie pilsjes. Het was weer een geweldige dag.
Statistieken:
Vrijdag 16 augustus: Vlodrop-Villip
Afgelegde dagafstand: 134,54 kmReistijd: 7:03 uur
Gemiddelde snelheid: 19 km (!)
Max. snelheid: 38 km
Totaal afgelegde afstand: 430,91 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten