Eén B&B zegt vanwege een annulering een luxe suite beschikbaar te hebben. Ik bekijk de foto's en het ziet er inderdaad geweldig uit (zie 'Capuleti' op www.bedandbreakfastborsari.it). De prijs is echter veel te hoog. Ik bericht de eigenaar dat ik dat niet kan betalen, althans niet wil betalen, net als de Duca di Mantova in Rigoletto - 'sono student e povero'. Dat blijkt een snaar te raken: na een minuut of 10 komt de eigenaar terug met een veel beter bod. Het is nog steeds niet gratis, maar omdat ik ondertussen ook al veel negatieve reacties heb gehad op andere verzoeken, en omdat ik graag zekerheid wil hebben voordat ik wegga, accepteer ik het bod.
Ik spreek met de eigenaar af dat ik om 19h00 zal inchecken. Dat geeft me voldoende tijd om van Trento naar Verona te fietsen, lijkt me. Even over 11 uur ga ik op weg. Buiten blijkt het veel warmer dan op mijn hotelkamer met airconditioning. Logisch natuurlijk, maar ik was het helemaal vergeten. Binnen een half uur wijst de thermometer 30 graden aan en zweet ik als een otter. Ik begin me een beetje zorgen te maken of ik in die omstandigheden wel op tijd in Verona kan komen: ben ik op vakantie, zit ik weer te vechten tegen een deadline ... Ik neem me voor om de komende fietsdagen veel eerder op pad te gaan: 8 uur lijkt me een mooie tijd.
Het eerste stuk gaat echter goed: opnieuw fietsend langs de Adige, tussen wijngaarden en over een geweldige fietsbrug, kom ik in een klein uurtje in Rovereto. Ik beloon mezelf met een sugo di pera in caffé sport. Kort na vertrek bij de bar blijkt het fietspad opeens opgebroken. Ik kan absoluut niet langs de wegversperring, en word omgeleid door de bergen. Nu heb ik echt een probleem, en ik denk er al over om de eigenaar op te bellen met de mededeling dat ik mogelijk later kom.
Alle omleidingsborden negerend probeer ik toch terug te komen naar het oorspronkelijke pad. Dat lijkt onmogelijk, totdat ik een paar bouwvakkers tegenkom. 'Waar wil je naar toe?', vragen ze. Ik zeg dat ik naar Verona wil fietsen. 'Ga dan door die afsluiting', zeggen ze. 'Open de twee hekken en sluit ze weer'. ('Apri e chiudi'). Ik doe wat ze zeggen, en vrijwel meteen zit ik weer op de route van Reitsma. Het is behoorlijk Italiaans zoals dit gaat, maar het resultaat is uitstekend, en het is een heerlijk gevoel om weer op de goede weg te zitten!
Vanaf dan gaat het prima. Ik moet wel flink trappen, maar ik voel dat ik het kan halen. Tegen zes uur rijd ik Verona binnen. De suite blijkt inderdaad erg luxe; zonde om hier in mijn eentje te verblijven :-) Na een douche ga ik naar de Arena, en koop kaartjes voor Rigoletto (Verdi, vrijdag), Romeo en Julia (Gounod, zaterdag) en Aida (Verdi, zondag). Dit is mijn plan voor het weekend: lekker genieten van opera en Verona!
De eerste avond is geweldig: Rigoletto wordt zeer overtuigend gebracht, met goede stemmen, een prima spelend orkest, en last-but-not-least het genot om dit onder de open lucht mee te mogen maken. Mijn fleece heb ik niet nodig, het blijft de hele avond erg warm. Terwijl de Italianen rondom mij de schitterende melodieën mee neuriën - de opera bestaat in feite uit een aaneenschakeling van 'hits' - gaan mijn gedachten regelmatig naar de eerste keer dat ik in de Arena was (1985, met de Aida), en naar de 'introductiecursus opera' door goede vriend Robert, in 1990 in Bologna, toevallig ook met Rigoletto.
Na afloop drink ik nog een glas in de oude binnenstad van Verona. Zo'n opera weekend is geen straf.
Statistieken:
Vrijdag 30 augustus: Trento-Verona
Afgelegde dagafstand: 97,88 kmReistijd: 5:04 uur
Gemiddelde snelheid: 19,2 km
Max. snelheid: 48 km
Totaal afgelegde afstand: 1526,43 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten